Henriette Deurloo
Eureka na 15 pijnlijke jaren.
Als touroperator/reisorganisator verbleef ik veel met groepen in het buitenland. Een heerlijk leven met veel kunst, cultuur, gastronomie en interessante mensen ontmoeten. En toen werd ik in 2000 ziek. Buikpijn gevolgd door een gynaecologische operatie. Die operatie veranderde mijn leven onomkeerbaar met 100%. Er gingen veel zaken fout: een opengelegde buikwond door een wondinfectie, een achtergebleven operatiedraad, de rest van deze ellende zal ik u besparen. De operatiedraad “verloor” ik na 3 jaar. Het resultaat was krankzinnig makende buikpijn en een volledig gestoorde darmfunctie: ik kon niet meer poepen. Lopen, liggen en staan ging, maar zitten was een ramp. Niemand wist raad en nadat ik alle afdelingen van dat ziekenhuis uitvoerig had bezocht was de conclusie “waarschijnlijk een prikkelbaar darmsyndroom”. Terwijl ik mijn hele leven nooit darmklachten had gehad.
Zelf ging ik actief op onderzoek uit, liet elders een second- en third opinion uitvoeren, maar de doorverwijzing sprak telkens al over een mogelijke PDS en natuurlijk was dit steeds het eindresultaat. Jarenlang moest ik zelf hoge darmspoelingen doen om de pijn enigszins dragelijk te houden. Daarnaast deed ik alle mogelijke therapieën, overal als “alternatief” bestempeld, maar het gaf me wat lucht.En toen las ik een artikel van Ellen de Visser in het Wetenschapskatern van de Volkskrant over krankzinnig makende buikpijn en info op www.buikpijn.nl
Direct MMC Solvimax in Eindhoven gebeld, uitermate vakkundig te woord gestaan en na 9 maanden wachttijd kwam ik op de poli. Alle complementaire behandelingen had ik zelf al gedaan (en betaald) en inderdaad na een heel snelle diagnose bleek, dat er sprake was van niet één, maar een dubbele Acnes. Dit komt uitermate zelden voor. Ik ben in Eindhoven geopereerd en wat een wonder – zelfs voor chirurg van Eerten - na 15 jaar functioneren mijn darmen weer zonder spoelingen.
Ik kan weer naar een concert, zwemmen, fietsen en al die dagelijkse zaken, die 15 jaar onmogelijk en uitermate pijnlijk waren. Volgens mij is Acnes de meest gemiste diagnose na een buik-, lies- of keizersnede operatie. Huisartsen zien maar 1 patiënt per jaar -denkt men - en meer kennis over Acnes moet dit heel snel veranderen. In mijn omgeving weet iedereen, die iets met mij én medische zaken te maken heeft nu wat een Acnes is. Ik kan het ze demonstreren.
Dus steun onze Acnes Foundation, want er is nog heel veel voorlichting te geven!
Henriette Deurloo